Organisatoren
Onderzoekers en studenten van de vakgroep Sociaal Werk en Sociale Pedagogiek (UGent), medewerkers van Architecture Workroom Brussels en collega’s van de diensten Beleidsparticipatie en Stedelijke Vernieuwing (Stad Gent) sloegen de handen in elkaar. Doorheen observaties, gesprekken, wandelingen, … gingen ze op zoek naar persoonlijke verhalen, de betekenis van plekken en mogelijke kansen om bruggen te slaan tussen bestaande en vaak nog sluimerende dynamieken en ruimere ontwikkelings- en ontwerpprocessen. Dit resulteerde in een sociaal-ruimtelijke mapping van de stationsbuurt.

Inhoud
Met haar structuurvisie 2030 – Ruimte voor Gent zet Stad Gent in op een mensgerichte ruimtelijke planning, die vertrekt van de leefwereld van Gentenaars en van Gent-gebruikers. De ambitie om ‘een stad te maken voor en mét iedereen’ stoot in de praktijk echter op heel wat grenzen. Zo laat wat er speelt in de leefwereld van bewoners en gebruikers zich niet zomaar pasklaar vertalen naar een stedenbouwkundig masterplan. Bovendien schieten inspraakprocedures, klankbordgroepen en grootse bevragingen vaak hun doel voorbij voor een diversiteit van kwetsbare burgers die gevat worden in de concentratie van sociale ongelijkheid en processen van marginalisering op bepaalde plekken in Gent, gerelateerd aan armoede en precariteit, handicap, migratie, leeftijd (kwetsbare jongeren en ouderen in het kader van de vergrijzing), enzovoort. De vraag hoe zorg en welzijn vervlochten kunnen worden in het stedelijk weefsel staat in dit project centraal.

In de omgeving van het Gentse Sint-Pietersstation werd recent een sociaal-ruimtelijk onderzoek opgezet om na te gaan hoe deze buurt, die in volle transformatie is, een aantrekkelijke en levendige buurt kan zijn, worden en/of blijven voor zowel mensen die zowel in de buurt wonen (permanent of tijdelijk), maar ook voor mensen die in en door de buurt komen en gaan (zoals werknemers, pendelaars, scholieren, reizigers, (dagjes)toeristen, winkelaars,.. ).